eefinzuidafrika.reismee.nl

Blog 4

Vorig weekend was een super gezellig weekend! Ik ging gezellig met Yvonne boodschappen doen en toen gingen we door naar hun huis om daar een braai (bbq) te doen. Heerlijk is dat altijd :) Daarna weer Sherlock Holmes gekeken, wat een beetje ons vaste ritueel geworden is voor de weekenden. Daarna heb ik daar gelogeerd, omdat ik die ochtend daarna toch mee zou gaan naar de kerk. En daarna natuurlijk weer Sherlock Holmes gekeken, want ja, we hadden zaterdagavond de cliffhanger van seizoen 2 gekeken, dus dan moet je natuurlijk de volgende aflevering wel zien!

Zondagmiddag heb ik allemaal huizen bezocht. Yvonne moest wat huizen checken en wat kinderen controleren, dus kan kon ik meteen mee. Ik heb het tienermeidenhuis gezien, met meiden die eigenlijk soort van op zichzelf wonen (zonder auntie dus) en waar Yvonne dan soms even binnenloopt om te controleren of het wel een beetje netjes is. Verder moesten we de ogen van een autistisch meisje even controleren (achhh wat een schatje is dat, helemaal geobsedeerd door auto's haha!) en kletsten we nog met wat huismoeders over hoe het met hun kinderen gaat.

Maandagmiddag ging ik na school mee met Alfons, een nieuw stel dat hier komt werken en Kieran naar het Khulani huis en het Victory huis. Dit zijn huizen voor jongens die gaan leren op zichzelf te wonen (meestal vanaf ongeveer 12 jaar komen ze daar). Khulani is het Zuluwoord in de mannelijke vorm voor opgroeien, dus heel toepasselijk! Ze groeien op tot zelfstandige mannen. Na het Khulani huis gaan de jongens naar het Victory huis als ze daar klaar voor zijn (dat is weer nog iets zelfstandiger) en daarna gaan ze op zichzelf wonen. Was goed om te zien hoe het hier gaat en de jongens hoeven niet te klagen in elk geval! Beide huizen hebben een zwembad en echt mooie kamers.

Dinsdagmiddag mochten Kieran en ik mee met de social workers naar een jongetje dat teruggegaan is naar zijn moeder. Toen dit jongetje hier kwam als baby van 6 maanden, woog hij 2,2 kg en was hij helemaal uitgemergeld. Ze lieten ons foto's zien van toen en dat was echt schokkend om te zien. De moeder kon toen de medische kosten niet betalen en kon niet voor hem zorgen, dus werd hij bij Rehoboth geplaatst. Nu is hij een jaar of 8 en helemaal gezond. Bovendien is de situatie van zijn moeder ook verbeterd en dus kon hij een paar weken geleden weer herenigd worden met zijn biologische familie. Toch is het wel echt heftig om te zien in wat voor huisjes de mensen hier wonen, want je gaat gewoon de community in met allemaal arme mensen. Ik was trouwens echt een attractie met m'n blonde haar, iedereen rende naar de auto om te kijken en te zwaaien. De social workers zijn donkere Zuid Afrikaanse vrouwen en Kieran heeft donker haar, dus ik voelde me net een soort celebrity met allemaal fans haha!

Vrijdag moesten de kinderen een presentatie over zichzelf houden en hadden we in de klas als thema de vijf zintuigen. Je zou denken dat een jongen van 14 of een meisje van 12 makkelijk even wat over zichzelf kunnen vertellen (hoe oud je bent, wanneer je geboren bent, je lievelingseten, etc.), maar deze kinderen hebben hier echt heel veel moeite mee. Sowieso is het heel lastig om echt gesprekken met ze te voeren, omdat ze heel korte, slecht gevormde zinnen maken. Je snapt wel wat ze bedoelen, maar het is niet zoals wij het zouden zeggen. Wel echt goed om met ze te oefenen en te zien dat ze wel stapjes maken. 2 kinderen die normaal heel veel moeite hebben met public speaking opdrachten hadden het nu heel goed voorbereid, dus die kregen meteen een sticker natuurlijk (ja, zelfs de kinderen van 14 doen alles om stickers te verdienen). Super trots waren we! Met de vijf zintuigen gingen we praten over hoe het oor werkt, moesten ze opdrachten maken over de verschillende zintuigen, hebben we allemaal dingen geproefd en bepaald of ze zoet, zout, bitter of zuur smaakten en hebben we de kinderen geblindoekt hun stoel laten zoeken met allerlei obstakels onderweg, om te ervaren hoe het is om niet te kunnen zien. Voor de kinderen hielp die laatste opdracht ook super goed om de blinde jongen uit onze klas beter te begrijpen, ze botsten tegen van alles op en vonden het echt moeilijk om hun stoel te vinden. Natuurlijk mocht de blinde jongen ook iets doen, maar voor hem maakten we het iets moeilijker. Alle kinderen mochten zich verstoppen in het klaslokaal en dan moest hij ze allemaal zoeken. Echt leuk om te zien dat de kinderen steeds iets losser worden en dingen leren :)

Dit weekend heb ik weekenddienst, wat inhoudt dat ik alle mensen die ergens naartoe moeten met de auto wegbreng. Er is een meisje dat werkt bij een koffietentje die je dan naar de taxistop moet brengen en weer moet ophalen, een moeder moest 2x naar het ziekenhuis gebracht worden voor een jongetje die daar nu ligt vanwege een hersenvliesontsteking en er worden kinderen naar de kerk gebracht op zondag. Ik ben dus naast docent ook een weekend taxichauffeur dit weekend. Maar het is best leuk, want dan kun je de kinderen en de aunties wat beter leren kennen op een andere manier. Vrijdagavond moest ik zes tienermeiden ergens naartoe brengen en later weer ophalen en Yvonne en Alfons moesten hun eigen kinderen ook wegbrengen en weer ophalen. Toen hadden we maar bedacht dat we ergens uit eten gingen en daarna dan weer naar de kinderen gingen om ze op te halen, dan hoefden we niet weer helemaal naar huis. Kieran reed met mij mee, dus toen hebben we gezellig met z'n vieren gegeten bij een hotel. Uit eten gaan is hier echt super goedkoop trouwens! Je betaalt meestal iets van €4/€5 voor een hoofdgerecht. Super leuk dus dat je heel makkelijk even uit eten kan gaan hier :) Vanmiddag moet ik alleen nog de auntie naar het ziekenhuis brengen en dan heb ik iedereen weggebracht voor dit weekend!

Gisteren was het echt heel erg warm (34 graden ofzo) en toen ben ik ook voor het eerst verbrand sinds ik hier ben. Ik verbaas me erover dat het nog niet eerder gebeurd was, aangezien ik echt heel snel verbrand altijd. Als het hier warm is gaat het bovendien echt mega snel, geen idee hoe dat komt. Ik was alleen even naar de school gelopen (4 minuten lopen) en weer terug en was meteen verbrand. Maar goed, vandaag was het alweer weggetrokken, dus het valt gelukkig mee.

Het internet is niet altijd even goed, dus soms lukt het niet om een blog online te krijgen helaas. Deze blog staat al een paar dagen klaar, maar elke keer staat er op m'n computer dat ik wel verbonden ben maar geen internet heb, dus dan vul ik het weer aan met de dagen die dan voorbij zijn gegaan. Heb al van alles geprobeerd, maar ik heb begrepen dat je dat hier maar gewoon moet accepteren en dat het dan na een paar dagen weer goed is. M'n mobiel verbindt vaak wel redelijk goed, dus appen lukt vaak wel :) Maar goed, verder gaat hier alles super goed en voel ik me top! Ik heb al meer dan 1 maand van de 3,5 maand erop zitten en het gaat me allemaal iets te snel helaas haha! Extra genieten dus maar :)

Reacties

Reacties

Jasmijn

Hé auntie Eveline!

Ik vind het super leuk om je blogs allemaal te lezen, je klinkt zo enthousiast (net als wanneer we appen/videobellen overigens)! Ik begin steeds meer stress te krijgen over of je nog terugkomt hahaha
Ga zo door, ik ben trots op je!

Joe! Liefs,
Jasmijn

Lisanne

Love your stories! :D

Sieta

Jasmijn mag zich echt wel zorgen maken haha, want je verhalen zijn inderdaad heel enthousiast. Superleuk om te lezen dat je het zo naar je zin hebt en dat het allemaal zo goed gaat!
Liefs van Jurjen en mij ?

oma Jellema

Lieve Eveline,

Wat heerlijk om zulke enthousiaste berichten/verslagen van je te lezen. Wel jammer dat je in de hete Z.Afrika-zon zomaar kunt verbranden. Ik neem aan, dat je wel een zonnebrand-middel bij je hebt, maar vaak ben je daar dan te laat mee!
Enfin, de volgende dag was het al weer bekomen gelukkig!
Vanmiddag was (zoals gewoonlijk) Jurjen hier en tijdens het bezoek werd hij gebeld door Jan, die vertelde dat Elsbeth en hij de gelukkige ouders waren geworden van een zoon, ruim 7 pond en alles was goed gegaan. Hij heet Jurjen Jan en ze gaan hem Jurjan noemen. Weet je dat ook maar even.
0pa heeft jou voor het sturen van foto's geld overgemaakt en we hopen dat je daar ook plezier van beleefd!
Lieverd het is fijn te horen/lezen dat je het zo geweldig naar je zin hebt en geniet van de kinderen en collega's. Als dat zo door gaat is je tijd straks véél te gauw om!
Veel plezier gewenst en we lezen graag weer eens wat!
Heel veel liefs van
opa en oma.

Sanneke

Super leuk om je verslagen te lezen, je neemt ons echt mee naar het leven daar! Enjoy!!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!