eefinzuidafrika.reismee.nl

Veel te lang geleden!

Jullie denken misschien: Leeft Eveline überhaupt nog? Maar ja hoor, ik ben nog springlevend! Ik heb het zo druk gehad, dat het schrijven van een blog er niet van gekomen is, maar daarom zal ik nu even een update geven over de afgelopen tijd. De laatste blog was van november, dus er is een hoop bij te praten!

Als eerste was het begin december natuurlijk mijn verjaardag en mijn sponsorkindje (O.) is op dezelfde dag als ik jarig, dus er was dubbel feest! We waren op vrijdag met onze groep uit eten geweest, op zaterdag taart gegeten bij Alfons en Yvonne en toen op zondag (toen ik echt jarig was) ben ik bij O.'s verjaardagsfeestje geweest. Toen ik binnenkwam, begonnen de aunties en kinderen meteen voor mij te zingen en kreeg ik van O. een zelfgemaakte verjaardagskaart met heel veel getekende bloemen erop. Toen hebben we voor haar gezongen, taart gegeten en cadeautjes uitgepakt. Was echt gezellig om het zo samen te kunnen vieren! 's Avonds hadden mijn huisgenootjes (Hollandse) pannenkoeken gebakken en cocktails gemaakt, dus dat maakte het feest helemaal compleet.

Vlak voordat het schooljaar officieel afgelopen was (een schooljaar is hier van januari tot december, omdat de zomer in onze wintertijd valt), moest er natuurlijk nog een kerstmusical opgevoerd worden! Ik was samen met Hannah hiervoor verantwoordelijk en het was ontzettend leuk en grappig om te doen. We hadden een Jozef en Maria, herders, wijzen, hoteleigenaren en verschillende schapen, koeien en ezels die heel goed het juiste geluid konden nadoen. We hadden er een soort film van gemaakt, waarbij we de liedjes tussendoor live zongen met verschillende leeftijdsgroepen van kinderen. De docenten en aunties waren super trots en wij natuurlijk ook! Het kostte heel veel tijd, maar uiteindelijk hebben we volgens mij echt iets moois neer kunnen zetten, waar nog lang over nagepraat werd :)

Een paar dagen na de musical, was het schooljaar afgelopen. Toen kregen alle kinderen hun rapport en iedereen kreeg en certificaat met een goede eigenschap van ze. De kinderen die nu officieel naar de basisschool mochten, waren geslaagd voor hun pre-school, dus die kregen allemaal kleding aan die je altijd in films ziet als mensen geslaagd zijn van hun universiteit. Zoals je je wel kunt voorstellen, zag dat er natuurlijk super schattig uit!

Toen kon de vakantie officieel beginnen! Er was een heel vakantieprogramma samengesteld door Nadieh en we waren allemaal betrokken. We hebben waterspelletjes gedaan, levend stratego, een speurtocht, gezwommen, geknutseld, sportdagen gehad en nog veel meer. Het was hard werken, maar heel leuk om te doen!

Ook heb ik kerst en oud & nieuw hier gevierd. Op kerstavond gingen we acherop de 'bakkie' (een pick up truck) met alle kerstcadeautjes het dorp rond om ze stiekem te brengen als de kinderen al sliepen. De volgende ochtend gingen we om 7 uur langs de huizen om foto's te maken van de kinderen met al hun cadeaus. Ze zijn echt ontzettend verwend en ze waren super blij! Zo leuk om te zien :)

Jasmijn kwam hier aan op eerste kerstdag, dus ik was natuurlijk super blij om haar weer te zien. Eerste kerstdag hebben we met alle volunteers gevieren en al hun gasten (er waren er namelijk meer die visite hadden). Op tweede kerstdag hebben we een braai gehouden bij Alfons en Yvonne en hebben we echt een gezellig dag gehad. Daarna vertrokken Jasmijn en ik naar Nambiti, een safaripark, waar we echt een geweldige 3 dagen gehad hebben! We moesten 's ochtends al vroeg weg, want het was meer dan 5 uur rijden, maar dat was het zeker waard! We hebben allerlei dieren gezien, zoals leeuwen (met en zonder prooi), cheetahs (moeder met 2 jongen), giraffes, olifanten (waar we bijna door zijn aangevallen, gelukkig leven we nog!), zebra's, impala's, gnoes, 'pumba's', nijlpaarden, zwarte en witte neushoorns en vast nog meer die ik nu vergeten ben. Het was een super mooi huisje met hangschommelstoelen ervoor, waardoor je kon genieten van een prachtig uitzicht. We hebben bijvoorbeeld een giraffe zien drinken uit een sloot waar we op uit keken. Zo'n uitzicht heb je niet elke dag! Toen we weer terug gingen, was het alweer bijna oud & nieuw. We hebben oud & nieuw gevierd met de volunteers en we zijn om precies 12 uur 's nachts het zwembad ingesprongen met een fles champagne in de hand. Hier is het lekker weer, dus dan kan dat! Na oud & nieuw hebben we nog wat leuke dingen gedaan, heb ik m'n eerste boete ooit gekregen (€18 hahaha, ze zijn hier lang niet zo duur als in Nederland) en genoten van het lekkere weer. Toen moest ze helaas weer naar huis.

In december zijn trouwens ook 2 kinderen teruggegaan naar hun moeder. Eerst kon hun moeder niet voor hen zorgen, maar nu heeft ze werk en onderdak, waardoor ze nu daar weer kunnen wonen. Ik heb met beide speltherapie gedaan, dus dat is nu afgerond. De andere 2 kinderen die in dat huis wonen, hadden natuurlijk best wel wat te verwerken, nadat hun 'broertje en zusje' weg moesten. Deze 2 heb ik dus nog wel in therapie en dat is in volle gang. Ook ga ik van de week met 2 nieuwe jongens starten, die wat ouder zijn (rond de 13, mijn andere 2 zijn rond de 5). Heel anders dus en weer een totaal nieuwe uitdaging waar ik heel veel zin in heb! Ik heb trouwens ook heel veel speelgoed gekregen, wat Jasmijn allemaal meegenomen had en de kinderen genieten er volop van. Als ze mogen komen spelen, staan ze te springen van plezier nu :)

Inmiddels is de school alweer even geleden begonnen en iedereen is weer gewend aan het schoolleven. Ik kreeg gedeeltelijk een nieuwe klas (ik had grade 2 & 3 en dit jaar weer, dus de oude grade 2 zijn nu grade 3 en heb ik nog steeds in de klas, maar er zijn nu nieuwe jonge kinderen bijgekomen in de klas en de oudsten zijn naar een hogere klas gegaan). Ik kan het heel goed vinden met de docent die ik ondersteun, dus ik ben blij dat ik nog steeds met haar kan werken!

Helaas werd ik op 14 januari opeens gebeld tijdens het lesgeven en bleek dat mijn opa overleden was. Dan staat je wereld wel even stil, moet ik zeggen en besef je pas goed hoe ver weg je eigenlijk bent. Naast dat ik heel verdrietig en geschrokken was, had ik ook nog stress over of ik naar Nederland moest komen en toen ik besloten had dat ik dat wilde, had ik nog een heel gedoe met de verzekering. Gelukkig ben ik uiteindelijk naar Nederland gekomen voor iets meer dan een week en stond ik opeens in de sneeuw in plaats van lekker warm zomerweer. Het was echt fijn om bij de familie te zijn, ook al was de reden echt niet leuk. Het was wel raar om weer in Zuid-Afrika terug te komen en te zien dat alles doorgegaan was. 1 van de volunteers was inmiddels terug naar huis gegaan en een nieuwe was daarvoor in de plaats gekomen en ook de rest ging natuurlijk gewoon door. Ik moest echt weer even inkomen, maar ik denk dat ik mijn draai weer een beetje gevonden heb.

Vorig weekend lag een jongetje dat ik ook speltherapie geef in het ziekenhuis. Hij is 4 en ligt daar gewoon helemaal alleen in een zaal met onbekende kinderen en mag alleen bezocht worden tijdens bezoekuren. We probeerden het dus zo te verdelen dat elk bezoekuur wel iemand op bezoek kwam, maar mijn hart brak wel elke keer als ik hem weer achter moest laten. We hadden hem wat speelgoed gegeven en lazen boekjes met hem als we er waren, wat hij heel leuk leek te vinden, net als alle andere kinderen op de zaal trouwens! Gelukkig gaat het weer beter met hem (hij heeft astma en slechte longen, doordat hij als baby tuberculose heeft gehad en ze waren bang dat hij nu misschien weer TB had, maar dat was niet zo) en hij is nu weer thuis!

Oké. Dit was echt een belachelijk lange blog, maar ja, het ging ook wel echt over een hele lange tijd natuurlijk. Nu zijn jullie weer een beetje bij met hoe het gaat en hopelijk heb ik tijd om de volgende blog wat sneller te plaatsen dan deze! Tot snel :)

Reacties

Reacties

oma Jellema

Lieve schat,

Dat was een emotioneel en een hele intense belevenis: het bezoek van Jasmijn (byzonder leuk natuurlijk) en het overlijden van je opa Nederlof! Fijn, dat je toch "even" naar Nederland kon komen om het afscheid van je opa mee te maken. Een mooie bijkomstigheid was natuurlijk, dat je je familie even kon ontmoeten al was het dan maar een week!
Het was een waardig afscheid van je opa en wij vonden het alleen jammer, dat we persoonlijk niet je oma konden condoleren, maar dat was heel begrijpelijk!
Verder vonden we jou Bijbellezing keurig en je was niet zichtbaar emotioneel. Dat vonden wij wel jammer voor Rick; hij had het er heel moeilijk mee! Jij had gelukkig wel de beheersing en deed het keurig! Waar wij ook byzonder veel bewondering voor hadden was je vader. Hij had een goed "in memoriam" voor zijn vader geschreven en heeft dat ook keurig (zonder zichtbare) emoties voorgelezen!
Wij waren ook trots op hem!
Het is heel fijn, dat je ondanks de onderbreking die je moest maken, weer gauw "ingeburgerd" was na de trip naar Nederland. Dat was binnen een week toch snel schakelen voor je! Geweldig hoor lieverd!

Uiteraard zijn we ook blij dat je weer "gemakkelijk" snel was ingeburgerd. Je moet toch in een korte tijd je emoties schakelen! Heerlijk, dat je je zo op je plaats voelt in het verre Afrika!

Hier is alles nog steeds goed. Winter wil het maar niet worden; het kwakkelt maar wat en momenteel heb je meer het gevoel dat je de lente tegemoet gaat, dan dat we de schaatsen uit het vet kunnen halen!
Afgelopen zaterdag zijn we uit eten geweest bij Van der Valk in Hoogkerk met de vrouw van mijn broer. Is traditie en na afloop brengen wij haar weer thuis en blijven nog even zitten, zodat ze niet het gevoel heeft alleen thuis te zitten na zo'n avond.

Gistermorgen (zondagmorgen dus) waren we na kerktijd uitgenodigd bij Jan en Elsbeth, want hun kleine jongen werd vandaag al weer een jaar. Elsbeth haar ouders kwamen ook met Elsbeth's broers en zussen. Elsbets oudste broer had al twee kinderen en kregen er vorig najaar nog een tweeling bij (een jongen en een meisje!) Leuk hoor, zo'n kinderschare! De bijna jarige genoot ook met volle teugen, zeker van de kado'tjes die hij kreeg : o.a. boekjes en een speelgoed-xilofoon. Prachtig al die glimmende oogjes op zoveel moois! Het is een mooi blond jongetje en dat hij dan al weer een jaar is! 't Gaat snel.
Eric jr. van Frieda en Eric was er ook en dat is een hele aardigheid! Die loopt zelfstandig door de kamer en je kunt zien, dat hij gewend is zichzelf te vermaken. Frieda was niet meegekomen; zij voelde zich niet lekker en was thuisgebleven.
A.s. vrijdag hebben we de broers en zussen van opa op visite vanwege opa's verjaardag en zaterdag vieren we met klein- en achterkleinkinderen opa's verjaardag bij Jurjen en Sieta. Vinden we heel leuk, dat J.en S. dat aanboden; dan komen ook alle kinderen en kleinkinderen en jouw vader, moeder, Wies en wij.
In overleg hebben we besloten om dan eten bij de chinees te bestellen en na de maaltijd een ijsje van La Venezia. Heel traditioneel zo langzamerhand, maar door iedereen gewenst en gewaardeerd!
We wensen jou een hele fijne tijd toe en zullen aan je denken op opa's verjaardag (anders ook natuurlijk!)
en we horen vast wel weer wat van jouw belevenissen daar!
Heel veel liefs van
opa en oma Jellema.

Wies

Hoi lieve Eveline, wat fijn om weer even een inkijkje te hebben in jouw bijzondere periode in Zuid Afrika. De manier waarop je daarover schrijft is heel beeldend! Leuk om te lezen.
Superknap ook wat jij daar allemaal doet en wat jij voor die kinderen betekent! Volgens mij breng je daar naast je professionele rol ook heel veel liefde! Erg veel bewondering voor.
Ik vond het ook dapper en fijn dat je naar Nederland kwam om afscheid van je opa Nederlof te nemen. Ook mooi dat je een bijdrage hebt geleverd aan zijn afscheidsbijeenkomst.

Uit Groningen niet veel nieuws. Vanaf 1 maart krijg ik de sleutel van mn nieuwe appartement, vanaf 1 mei ben ik vrij (of ook wel aangeduid als werkloos) en ondertussen hoop ik dat mn huidige huis een keer wordt verkocht. Na 2 bezichtigingen in de eerste twee weken is er verder niets gebeurd op dit vlak.

Ik hoop dat je weer een fijne vervolgperiode hebt in Z-A en dat je naast het harde werken ook geniet van de mensen om je heen!
Veel liefs,
auntie Wies?

Ineke Eijkman

Hoi Eveline, wat leuk om te lezen wat je allemaal meemaakt daar. Fijn dat je ook zoveel voor die kinderen kan betekenen door hen therapie te geven. En de liefde voor hen èn voor je vak lees je tussen de regels door.
Veel plezier gewenst en we bidden je Gods zegen toe. Groeten, Ineke Eijkman

Ras

❤️

Sanneke

Super leuke blog om te lezen! Wat gebeurt er veel!! Fijn dat je je draai weer hebt gevonden en dat de kids zo blij zijn met hun speelgoed! ❤️

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!