De derde week!
Ik ben hier inmiddels al meer dan drie weken en het voelt hier al steeds meer als thuis. Ik leer steeds meer mensen hier kennen en heb m'n plekje in de school ook wel een beetje gevonden.
Op school zijn de werkdagen steeds meer gestructureerd en Angela en ik runnen de klas alsof we het al veel langer zo doen! Van maandag tot donderdag zijn de normale lessen, dus dan doen we rekenen, Engels, spelling, social studies (godsdienst, aardrijkskunde, geschiedenis) en science (biologie, natuurkunde, scheikunde voor jongere kinderen). Op vrijdag is de freestyle friday, wat inhoudt dat we dan de dag zelf kunnen indelen, aan de hand van een bepaald thema. Het thema van dit semester is 'all about me'. De kinderen gaan presentaties geven over wie ze zijn, ze leren over hun lichaam (lichaamsdelen, organen, zintuigen, etc.), ze leren beschrijven wat hen uniek maakt en maken hier allerlei opdrachten over en knutselwerkjes. Angela en ik hebben het zo verdeeld, dat zij de maandag tot donderdag op zich neemt, zodat ik dan met de blinde jongen aan zijn schoolwerk kan werken en dan doe ik de vrijdag. Veel van jullie zullen wel weten dat ik biologie super leuk vind en knutselen met de kinderen ook, dus voor mij is dit echt de perfecte verdeling (en zo ziet Angela het gelukkig ook)! Heerlijk om zo met de kinderen aan de slag te zijn en ze vooruit te zien gaan.
Zaterdag ben ik met Kieran mee gegaan om boodschappen te doen. Super grappig om allemaal half Nederlandse woorden te zien, doordat sommige dingen in het Afrikaans aangegeven zijn. Er hing bijvoorbeeld een bord met blikkiesgroente boven een gangpad haha! Het was echt ontzettend warm die dag, dus het is echt lekker om dan even weg te gaan en met de ramen open rond te rijden. Ik kan gewoon niet ophouden met staren naar de omgeving hier onderweg. De natuur is echt prachtig en dan opeens zie je allemaal prachtige huizen en weer een stukje verderop half vervallen mini huisjes waar super veel mensen in wonen. Heel tegenstrijdig om te zien. Ik geniet wel echt volop van de natuur hier, het is zo mooi!
Zondag ben ik met Alfons, Yvonne en hun twee kinderen mee geweest naar de kerk en vervolgens mocht ik mee met Yvonne naar een blinde jongen en zijn begeleidster. Deze jongen is iets ouder dan de jongen waar ik mee werk en de begeleidster is speciaal geschoold voor het begeleiden van blinde kinderen. Echt mooi om te zien wat je allemaal kunt doen en super leerzaam! Het werken met een blind kind is veel uitdagender dan je van tevoren denkt, maar ik vind het echt ontzettend leuk om te doen! Ik leer hier ook gewoon heel veel, gewoon door het maar uit te proberen. Allemaal creatieve manieren vinden voor van alles is echt heel leuk :)
Dinsdagmiddag en donderdagmiddag ga ik voortaan van 3-4 zwemles geven aan de wat kleinere kinderen (groep 0 tot groep 3 ongeveer). Ik ben dol op zwemmen en de kleintjes vind ik ontzettend schattig, dus je kunt me bijna niet blijer maken dan met dit! Dit doe ik toevallig ook samen met Angela, dus heel gezellig :) Dinsdag hebben we alle kinderen bij ons gehad om te kijken hoe goed ze kunnen zwemmen en dan gaan we groepen maken gesorteerd op niveau, zodat we ze nieuwe dingen kunnen leren.
Dinsdagavond heb ik bij Brett en Kara gegeten. Zij wonen en werken hier al 2,5 jaar en hebben een zoontje van 1 jaar. Het is echt leuk om hun te spreken over wat ze hier allemaal doen en over hun ervaringen hier. Bovendien is hun zoontje echt ontzettend schattig :) Wel zagen we een slang die achter een pad aan ging om hem op te eten, terwijl hun zoontje daar lekker op de grond aan het spelen was. Gelukkig pakte Brett een bijl en hakte hij zo de kop van die slang eraf, terwijl Kara haar zoontje op de arm nam. Tja, zo gaat dat in Afrika haha! Ook heb ik ondertussen mijn eerste aapjes gezien hier op het terrein. Het was een groep van ongeveer 10 kleine bavianen, die de vruchten uit de bomen hier opeten. Ze rennen meteen weg als ze je zien, wat wel goed is, want als ze in je huis komen, halen ze gewoon alles overhoop. Ze trekken je koelkast en kasten open en eten alles op wat ze lekker vinden. Hopelijk gaat dat mij niet overkomen! Verder heb ik gelukkig geen vleermuizen meer in m'n huis gehad sinds die dode van vorige week! Wel gekko's, maar daar kijk ik niet eens meer van op. Alleen als ze je aanstaren terwijl je aan het douchen bent, voel je je toch wel een beetje bekeken, moet ik zeggen haha ;)
Mocht het nog niet duidelijk zijn: ik geniet hier echt enorm. We hebben de meeste dagen heerlijk weer (alleen soms enorme onweersbuien), ik heb het ontzettend naar mijn zin op de school en ik vind de mensen hier super aardig. De tijd gaat voor mijn gevoel ook veel te snel, want ik heb al 3,5 week van de 15 weken erop zitten! Maar goed, dat is alleen maar een goed teken denk ik :)
Liefs, Eveline
De tweede week!
Mijn eerste dagen als 'miss Nederlof' zitten erop! 'Miss James' (Angela) en ik vormen samen het docententeam van de Gap Star Class. In deze klas zitten kinderen die het niveau van hun klas van vorig jaar niet meer aankonden (die dus de 'gaps' in hun kennis moeten vullen, vandaar de naam van de klas) of kinderen die veel 1 op 1 begeleiding nodig hebben (de special needs kinderen). Er zit bijvoorbeeld een blinde jongen bij ons in de klas, waar je alles bij moet voorlezen, zodat hij de opdrachten kan maken op zijn laptop, maar ook een jongen met een verstandelijke beperking en vlekken in zijn zicht, waardoor hij met lezen soms halve zinnen overslaat, omdat hij ze niet ziet. Het is intensief werk, maar ontzettend leuk! We proberen voor de blinde jongen allerlei dingen te verzinnen, waardoor hij de meeste opdrachten gewoon kan maken. Voor rekenen heb ik bijvoorbeeld een bord met blokjes erop gemaakt, waardoor hij moeilijke sommen kan maken, door ze boven elkaar te leggen in verschillende rijen (eenheden, tientallen en honderdtallen).
Angela en ik hebben een klas van 9 kinderen. Dit klinkt als een kleine klas, in vergelijking met de Nederlandse klassen, maar het is echt druk! We hebben namelijk kinderen van veel verschillende leeftijden, waardoor we de klas opdelen in 3 groepen en je dus eigenlijk constant aan het heen en weer rennen bent tussen de groepen. Een hele uitdaging dus ;)
De collega's op de school zijn echt ontzettend aardig. Ik leer ze steeds beter kennen en we hebben echt veel lol met z'n allen in de pauzes en na schooltijd! Ze proberen me allemaal Zulu-woorden te leren en ik probeer hun Nederlandse zinnetjes te leren, echt heel leuk :) Iedereen is bovendien altijd super aardig. Het is hier gewoon om aan iedereen die je tegenkomt en hoi tegen zegt, ook meteen te vragen hoe het gaat en dan vraag je dat ook terug. Het is meer een gewoonte, maar het klinkt toch heel aardig en meelevend als mensen dat aan je vragen.
Vrijdag had ik echt iets heel goors. Zoals veel van jullie waarschijnlijk wel weten, heb ik een ontzettende hekel aan insecten en vreemde beesten. Toen ik die avond een kamer in liep waar ik eigenlijk nooit kom in dit huis, merkte ik dat het nogal vreemd rook. Ik dacht er niets van en zetten even een raampje open. Toen ik bij het raam stond en even naar beneden keek, zag ik daar opeens een dode vleermuis liggen! Na even keihard gegild te hebben en half trillend een veger en blik gepakt te hebben, besloot ik dat ik hem toch maar echt moest gaan opruimen. Ik checkte nog even of hij echt dood was, door een stok naar hem te gooien en toen heb ik hem zo het raam uit gegooid. Ik word straks nog eens echt een dappere Afrikaanse haha!
In het weekend heb ik zaterdagochtend met Angela deze schoolweek voorbereid. We waren vrijdag zo uitgeput, dat we besloten hadden dat we beter zaterdagochtend even samen konden gaan zitten om de lessen voor te bereiden. 's Middags zijn we gezellig naar de mall gegaan voor onze boodschappen en hebben we even een rondje gelopen daar. Wat ben ik blij dat ik met haar samen mag werken! Ze is echt een ontzettend lieve vrouw en we vormen een goed team, al zeg ik het zelf. Zondag ben ik met Alfons en Yvonne meegegaan naar hun kerk en daarna hebben we geluncht bij een restaurantje aan het strand. Ze hadden hun kleine teckelpuppy meegenomen, dus die kon toen mooi even spelen in het zand. Echt, het is het meest schattige hondje ooit! Ik zou hem zo in mijn koffer mee naar huis willen nemen, maar ik ben bang dat ze dat niet goed gaan vinden haha! Toen heb ik 's avonds nog bij hen gegeten en hebben we de eerste aflevering van de nieuwe serie van Sherlock Holmes gekeken, op aanraden van hun kinderen, wat een succes was :) Een super leuk weekend dus!
Vorige schoolweek was een week van opstarten en herhaling van vorig jaar en sinds maandag zijn de kinderen echt gestart met hun gewone schoolwerk. Het is goed gegaan en de kinderen beginnen steeds meer te wennen aan hun klas en aan Angela en mij. Leuk om te zien dat dat soms heel snel kan gaan!
Ik ga m'n blog maar afsluiten nu, want ik ben ontzettend moe. De mensen die mij een beetje kennen, zullen het volgende wat ik ga zeggen waarschijnlijk heel raar vinden, maar ik slaap hier eigenlijk altijd al voor 10 uur 's avonds, meestal zelfs rond 9 uur. Dat heeft iedereen hier overigens. Ze zeggen dat het door de hitte en het klimaat komt. Bovendien is het hier om 7 uur al donker, terwijl het zomer is en gaat de zon heel vroeg alweer op, waardoor je vroeg moe bent en vroeg wakker wordt. Dus ik ga zo lekker slapen, zodat ik morgenochtend weer klaar ben voor een nieuwe schooldag!
Liefs, Eveline
De eerste week!
Jongens, het is zo leuk hier! Het weer is heerlijk (alleen vandaag toevallig iets minder, maar voor de rest heel warm en veel zon), de mensen zijn super lief en de sfeer is echt top! Ik wil nu al niet meer terug haha :) Maar goed, ik zal maar beginnen bij de eerste dag.
Na een lange vliegreis met een aantal vertragingen kwam ik woensdag aan op het vliegveld van Durban. Ik had amper geslapen onderweg, maar ik voelde me gelukkig niet heel erg moe. Ik werd opgehaald door Gordon (het hoofd van de school) en Kieran (een vrijwilliger uit Engeland) en het was meteen al gezellig! Ze legden me wat dingen uit over het dorp en we hebben onderweg wat gegeten.
Toen werd ik afgezet bij mijn huisje. Dit is het huis voor de vrouwelijke vrijwilligers en aangezien ik op dit moment de enige ben, heb ik het huis helemaal voor mezelf! Ik heb een mooie kamer uitgekozen, met een super grote kast en een heerlijk tweepersoons bed. In februari komen er als het goed is nog 2 vrijwilligers, dus die kunnen dan in de andere kamers slapen. Ik heb die avond al m'n spullen in de kast gelegd en ben vervolgens meteen m'n bed ingedoken, want daar was ik wel aan toe!
De volgende ochtend mocht ik mee met Kieran om een meisje af te zetten bij haar werk. Toen zijn we boodschappen gaan doen. De supermarkten zijn eigenlijk net als in Nederland en je kunt alles kopen wat je maar nodig hebt. We hebben nog een rondje gereden en toen zijn we terug gegaan naar het dorp. Eenmaal daar aangekomen, gaf Kieran me een uitgebreide tour door het dorp. Hij stelde me voor aan een aantal kinderen en huismoeders en vertelde verhalen over wat hij allemaal meegemaakt had tot nu toe. Super leuk om te horen en ik kreeg meteen een goed beeld van hoe het is hier!
Die avond gingen we eten bij Alfons en Yvonne. Dit is een Nederlands echtpaar dat aan het hoofd van het dorp staat. Wat een ontzettend lieve mensen zijn dit! We hebben een braai gedaan (soort barbecue), waardoor ik ook meteen kennis maakte met iets typisch Zuid-Afrikaans.
Op vrijdag heb ik voor het eerst echt dingen gedaan met de kinderen. Ik ben gewoon een berg af gelopen en kwam aan bij de huizen waarin de jongere kinderen wonen. Eenmaal daar wilden alle kinderen graag spelen en hebben we wat spelletjes gedaan buiten. De kinderen zijn super nieuwsgierig en willen van alles van je weten, maar als je wat aan hen vraagt over zichzelf, zeggen ze vrij weinig en zijn ze opeens verlegen. De namen zijn trouwens echt super moeilijk! Zeker de namen waarin klanken zitten die we in het Nederlands niet hebben. Ik ben hard aan het oefenen, maar het gaat echt nog even duren voordat ik ze weet! Ik werd daar ook meteen door alle kinderen als auntie Eveline aangesproken, want als je hier werkt, word je auntie of uncle genoemd :)
Zaterdag ben ik met Kieran en Gordon naar Leopard Rock gegaan. Dit is een restaurant dat hoog in de bergen ligt en het heeft een prachtig uitzicht! Het was heerlijk weer, dus je kon super mooi uitkijken over de gorge. Er vlogen allemaal vogels rond die je in Nederland alleen maar in de dierentuin ziet en het is gewoon echt geweldig mooi daar. Over dieren gesproken, er zitten hier ook allemaal dieren die je liever niet te veel ziet. Ik heb al 2 vleermuizen in m'n huis gehad, overal zitten gekko's en op sommige plekken zitten enorme slangen die zelfs de grote waakhonden overal vermoorden. Maar goed, dat moet ik er maar voor over hebben denk ik ;)
Zaterdagmiddag vroeg Kieran of ik mee ging zwemmen met een groep kinderen. Op het terrein zit een klein buitenzwembad en het is echt heerlijk om in de hitte daar even in af te koelen. De kinderen vinden het ook echt geweldig als je met ze mee het zwembad in gaat en voor mij was het ook bepaald geen straf, dus win-win!
Zondag ben ik 's ochtends met Gordon mee gegaan naar een kerk. Mensen spreken hier Zulu en meestal ook Engels, dus deze dienst was in beide talen. Iedereen is super vrolijk en loopt rondjes om elkaar te begroeten. Heel anders dan in Nederland, super leuk om mee te maken! 's Middags ben ik met Kieran en Gordon naar het strand gegaan om even lekker uit te rusten, voordat maandag de eerste werkdag ging beginnen.
Omdat het hier nu zomer is, hebben de kinderen ook in deze tijd van het jaar zomervakantie. Woensdag is de eerste schooldag, dus maandag en dinsdag stonden voor de docenten in het teken van voorbereidingen van het nieuwe schooljaar. Alle klaslokalen zijn ingedeeld, alle boeken en schriften klaargelegd en er is overlegd over de leerlingen. Ik ga met Angela samenwerken, waar ik super blij mee ben! Ze is echt heel aardig en ik denk dat we een goed team gaan vormen de komende maanden. We hebben samen een klas met 9 leerlingen die allemaal special needs hebben. Ik ga in het begin voornamelijk een jongen helpen die blind is. Ik heb dus meteen maar even het hele braille alfabet uit m'n hoofd geleerd, dat zal vast goed van pas komen. De docenten van de andere klassen zijn ook super leuke mensen, dus ik heb er echt vertrouwen in dat het goed gaat komen.
Ik geniet van elk moment hier en alle mooie dingen die hier zijn. Morgen is de eerste schooldag, dus ben benieuwd hoe het gaat zijn, maar dat horen jullie vast in de volgende blog!
Ps: Ik heb geprobeerd om foto's op de blog te krijgen, maar het internet is hier ontzettend langzaam, dus na 3 foto's hield hij helaas op met laden. Ik hoop dat het een andere keer wel gaat lukken, maar anders komen ze vast erop als ik weer in Nederland ben!
Het is bijna zover!
Over 11 dagen (9 januari 2018) hoop ik te vertrekken naar Zuid-Afrika, waar ik 3,5 maand zal blijven! Bijna alles is al geregeld: mijn visum is binnen, ik heb mijn vliegtickets, ik heb alle benodigde vaccinaties gekregen en alle ontbrekende spullen zijn gekocht. Nu alleen nog mijn koffer inpakken en ik ben er helemaal klaar voor! Morgen is m'n laatste werkdag en van veel vrienden en familie heb ik al afscheid genomen, dus nu komt het allemaal echt dichtbij.
Wanneer ik aan vrienden en familie vertelde dat ik weg zou gaan, kreeg ik vaak het verzoek om ze op de hoogte te houden over hoe het met me gaat, dus vandaar dat ik maar een blog gestart ben! Hier hoop ik gedurende mijn tijd daar, af en toe wat foto's en verhalen te plaatsen over hoe het daar gaat en hoe het met mij gaat.
Voor degenen die nu denken: 'Huh, Eveline, ga je naar Zuid-Afrika? Waar ga je precies naartoe en wat ga je daar dan doen?', zal ik dat even uitleggen. Ik ga naar Rehoboth, een dorp voor weeskinderen met HIV/aids (zie www.rehoboth.org.za voor meer uitgebreide informatie over wat ze precies allemaal doen). Het dorp ligt een stukje onder Durban, dus aan de rechterkant van Zuid-Afrika. In dit dorp wonen weeskinderen die niet in aanmerking kunnen komen voor pleegzorg of adoptie, vanwege hun ziekte. Ze wonen bij een huismoeder, samen met 4 broertjes of zusjes. In totaal zijn er 15 van zulke huizen. Hier krijgen ze alle zorg en aandacht die ze nodig hebben, zodat ze op kunnen groeien tot verantwoordelijke volwassenen die een goede plek in de maatschappij kunnen krijgen.
Zoals veel van jullie weten, ben ik deze zomer afgestudeerd als kinderpsycholoog. Ik heb stage gelopen in het onderwijs en vind het ontzettend leuk om binnen dit werkveld met kinderen te werken. In Rehoboth staat een school voor de kinderen die in dit dorp wonen en daar zal ik een groot gedeelte van mijn tijd door gaan brengen. Ik ga daar kinderen met special needs begeleiden en ik zal ook helpen bij de huiswerkbegeleiding. Verder help ik natuurlijk ook bij activiteiten die georganiseerd worden en met het wegbrengen van kinderen naar andere locaties, etc. Ik heb er ontzettend veel zin in en kan eigenlijk niet meer wachten!
Super leuk dat jullie mijn verhaal gelezen hebben! Via deze blog kunnen jullie mij volgen, dus meld je vooral aan voor de maillijst, zodat je het niet mist als ik een nieuw verhaal geplaatst heb :)
Liefs, Eveline